مزه آب (قرآن)در این مقاله آیات مرتبط با مزه‌های آب معرفی می‌شوند. ۱ - آب‌های شور و تلخشور و تلخ بودن مزه آب بعضى از درياها: ۱. «و هو الذی مرج البحرین هذا عذب فرات و هذا ملح اجاج...؛اوست که دو دريا به هم بياميخت: يکى شیرین و گوارا و ديگرى شورابى سخت گزنده. و ميان آن دو مانعى و سدى استوار قرار داد. «اجاج» در لغت به معنای شدت شوری و تلخی است.» ۲. «و ما یستوی البحران هذا عذب فرات سائغ شرابه و هذا ملح اجاج...؛اين دو دریا يکسان نيستند: يکى آبش شيرين و گواراست و يکى شور و تلخ.» ۲ - مزه‌های مختلف در کنار یکدیگردر كنار يك‌ديگر قرار گرفتن آب‌هاى شور و شيرين و تغيير نكردن مزّه آنها از آيات الهى: «وهو الذی مرج البحرین هـذا عذب فرات وهـذا ملح اجاج وجعل بینهما برزخا وحجرا محجورا؛ اوست که دو دريا به هم بياميخت: يکى شيرين و گوارا و ديگرى شورابى سخت گزنده.» ۳ - توجه به اختلاف مزه آبهاتوجه به اختلاف مزه آب‌ها و استفاده از منافع هر يك، زمينه براى سپاس‌گزاری انسان‌ها: «و ما یستوی البحران هـذا عذب فرات سائغ شرابه وهـذا ملح اجاج ومن کل تاکلون لحما طریـا وتستخرجون حلیة تلبسونها وتری الفلک فیه مواخر لتبتغوا من فضله ولعلکم تشکرون؛ اين دو دریا يکسان نيستند: يکى آبش شيرين و گواراست و يکى شور و تلخ. از هر دو گوشت تازه مى‌خوريد، و از آنها چيزهايى براى آرايش تن خويش بيرون مى‌کشيد. و مى‌بينى کشتيها را که آب را مى‌شکافند تا شما از فضل خدا روزى طلبيد و باشد که سپاسگزار باشيد.» ۴ - مزه خوش و گوارابرخى آب‌ها، داراى مزه‌اى خوش و گوارا: ۱. «و هو الذی مرج البحرین هذا عذب فرات...؛او كسى است كه دو دريا را در كنار هم قرارداد؛ اين گوارا و شيرين، و آن شور و تلخ؛ ...» ۲. «و ما یستوی البحران هذا عذب فرات سائغ شرابه و هذا ملح اجاج.... ؛ اين دو دریا يکسان نيستند: يکى آبش شيرين و گواراست و يکى شور و تلخ...» ۳. «... و اسقینکم ماء فراتا؛ ...و از آبى گوارا سيرابتان ساختيم.» ۵ - امکان شور شدن آبهاامكان شور شدن طعم آب‌ها: «افرءیتم الماء الذی تشربون • لو نشاء جعلنه اجاجا...؛آيا آبى را که مى‌نوشيد ديده‌ايد. اگر مى‌خواستيم آن را تلخ مى‌گردانيديم...» ۶ - عناوین مرتبطآب تلخ (قرآن)، آب شور (قرآن)، آب شیرین (قرآن). ۷ - پانویس۸ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱، ص۸۱، برگرفته از مقاله «مزه آب» رده‌های این صفحه : آب | موضوعات قرآنی
|